Reisverslag 2016

Op 17 augustus ben ik weer naar Indonesië kunnen gaan om daar mijn werk voor de Stichting te continueren.
Het was een zeer emotioneel weerzien en iedereen was dan ook heel blij
mij gezond en wel terug te zien.

Heb heel veel gesprekken gehad met de gezagvoerders aldaar. Deze gesprekken zijn nodig om de zaadjes die de Stichting daar uitzet een stevige bodem te geven en het een soort sneeuwbal effect gaat hebben.
Ben dan ook heel erg blij dat daar ook alles goed wordt opgepakt en een ieder zijn verantwoordelijkheid hierin neemt. Alleen op deze wijze kunnen de kleine projecten, die de Stichting daar opzet, zich verder uitbreiden.
De controle en handhaving is in handen van de gezagvoerders in de betreffende gebieden waar de Stichting haar werkzaamheden verricht en de samenwerking is prima.

Naast de gebruikelijke prioriteiten heeft de Stichting, door de gulle donaties, voor veel mensen iets kunnen betekenen.
Hiervoor mijn dank voor het gestelde vertrouwen in de Stichting en in mijn persoon.

Ouderen en kinderen zijn van kleding en schoeisel voorzien.
Mensen die in de kampung een koffietentje of eethuisje hebben, daar heeft de Stichting ook geholpen door deze mensen in hun benodigdheden te voorzien, waardoor ook zij weer in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien.

Naast het helpen van mensen gaat de Stichting zich ook bezig houden voor een beter leven voor de dieren.
Dit gebeurt in samenwerking met een dierenarts.
De Stichting voorziet de dierenarts van alle door hem benodigde spullen en materialen om zijn werk goed te kunnen doen.
In ruil hiervoor worden de katten en honden gratis door hem gecastreerd en/of gesteriliseerd en ook gevaccineerd.
Ook kippen en geiten worden gecheckt, dit om proberen te voorkomen dat een veehouder zijn hele veestapel kwijt raakt door ziektes.

Mensen die werken en wat kunnen missen moeten wel een kleine eigen bijdrage geven, maar mensen die heel arm zijn en niets hebben die hoeven niets te betalen.

Een van de doelen die de Stichting voor ogen heeft is dat men ook bereid moet zijn om eigen verantwoordelijkheid te nemen en discipline.
Alleen dan kunnen de projecten slagen en voor de mensen is dit ook hun levensonderhoud waar in ze kunnen blijven voorzien, mits de twee bovengenoemde punten worden nageleefd.

Ook wordt er voorlichting gegeven over hygiëne maar het is wel zo dat je een lange adem moet hebben.
Nu wordt er al wel wat meer gehoor aangegeven.
Ook hierin worden de mensen door de gezagdragers begeleid en op hun eigen verantwoordelijkheden aangesproken.

De gebruikelijke uitjes naar het strand in de laatste week van mijn verblijf aldaar hebben ook dit jaar kunnen plaatsvinden.
Wat een feest iedere keer weer een dagje met de oudjes en een dagje met de kinderen.
Ik weet niet wie drukker waren hahahahahaha, maar het was voor een ieder een heel gezellige afsluiting.

Het afscheid blijft altijd emotioneel en ook moeilijk.

Ik wil alle donateurs van harte bedanken, ook namens alle mensen die geholpen zijn in Indonesië, voor de gulle donaties, zodat mij de mogelijkheid wordt geboden om zo toch mijn werk voor de Stichting voort te kunnen zetten.

De Stichting hoopt dan ook van harte dat voor 2017 wij ook weer op uw steun kunnen rekenen.